Oho!
Opiekuńczy, potężny skarbnik umiejętności,
łaskawy Lew Mowy,
przepełniony znakami i urodą,
o czerwonej barwie szafranu, jednym obliczu i dwóch rękach,
rozkosznie przystojny na tronie smoka,
króla dźwięków rozbrzmiewającego w trzech tysiącach,
przystrojony czterdziestoma cudownymi zgłoskami,
przyodziany błyszczącym strojem,
niesie skrzynię przykazań obrzędu,
zarzewie zwyczajów, świadectw, wymów i zestawów,
wykorzenia prawą ręką, niebiesko-czerwonym mieczem mądrości,
błędne sądy i samozachwyt,
oświeca jasnym oświetleniem z lewej
mroki nieświadomych umysłów wędrowców,
prawe i lewe ramię błyszczy jaskrawym słońcem i księżycem
na podobieństwo łączności mądrości i roztropności,
jest ozdobiony pięknymi ozdobami pokoju,
takimi jak turkusowy zawój i oznaki rodowe,
zarzewie dobroci,
istotność łącząca Zwycięzcę i wszystkich synów Zwycięskich,
mający za zadanie wybawianie bliskich
z morza krążenia w oddali –
Ciebie szczerze pozdrawiam
za pośrednictwem ciała, mowy i myśli.
Postaw więc szybko na mej głowie
niepokonane, zwycięskie i pocieszne lilie stóp.
Spowiadam się osobiście z haniebnych czynów, jakie uczyniłem,
Proszę, przebacz.
Oddaję zebranie rzeczywistej i wyobrażonej uczty, mimo że jesteś obfitujący. Przyjmij łaskawie.
Rozpominając dniem i nocą, czuwam,
i gdy tylko pomyślę, że miało by już nie być
odrobiny odruchu Twojej łaski,
zgasnąłbym w ciemnościach przez wady moich win.
Obdarz mnie więc szybko umiejętnością
oświecającą ogromne zespoły wyrazów.
Broń mnie!
Kogóż lepszego, nadziejo, mam ponad Ciebie?
Nigdy się nie rozstawajmy!
Proszę, obejmij mnie Twą łaską.
Obym szybko zbawił wędrowców,
dla innych obracając przykazaniem.
modlitwa przed nauką